Van Oamaru naar Christchurch (en naar huis) - Week 3

18 december 2015. Het zit erop. Precies drie maanden geleden op vrijdag 18 september vloog ik met enige zenuwen naar Nieuw-Zeeland. Inmiddels kan ik terugkijken op een fantastische tijd. Alles zat erop en eraan, en het heeft alle verwachtingen overtroffen. Ik heb onwijs te gekke mensen ontmoet. Vrienden voor het leven gemaakt, dat weet ik zeker. En bovendien ontzettend genoten van het prachtige land. De natuur, de mensen, de steden, de bergen, het eten, kortom: ALLES! Ook in m'n laatste week was het nog even genieten geblazen. 
Om te beginnen heb ik zondag en maandag m'n tijd in Oamaru doorgebracht. Een bijzonder plaatsje met een klein compact centrum. Veel mooie oude gebouwen, het deed mij een beetje aan een Italiaans stadje denken, alleen het Italiaanse weer ontbrak. Maandagavond heb ik de pinguïns bezocht. Fantastische beesten zijn het, ze zijn grappig, schattig en doen soms een beetje knullig en sullig aan, erg geinig. 
Vervolgens ben ik dinsdagochtend doorgereisd langs de kust richting het noorden naar het wat grotere Timaru. Ik had deze plaats vooral uitgekozen om 'Caroline Bay'. Een prachtig groot strand dat in de top 10 meest geliefde stranden van Nieuw-Zeeland staat. Ik dacht daar nog mooi even de zomerse strandtaferelen mee te pikken alvorens terug te keren naar het koude Nederland. Helaas liet het weer dat niet toe doordat ook hier de zon zich alleen zo af en toe tussen twee buien door liet zien. Ik heb me desondanks wel vermaakt in het centrum van het stadje. Een aantal kerken en musea bezocht, en wat door de winkelstraat gestruind. 
Inmiddels ben ik in Christchurch, vanwaar morgenochtend mijn vlucht vertrekt. De sfeer hier is bijzonder. Er is nog erg veel zichtbaar van de verwoestende aardbeving die hier in februari 2011 heeft huisgehouden. Veel gebouwen liggen nog half in puin en staan in de stijgers. Ik besefte gisteren dat ik in geen een straat heb gelopen waar men niet met ofwel de weg of met een of meerdere gebouwen bezig was. Dit alles maakt de stad gewoon niet zo aantrekkelijk. In combinatie overigens met het grote oppervlakte wat het heeft, waardoor je vaak lang moet lopen tussen plaats A en plek B. Een vraag die vaak gesteld wordt als ik medereizigers ontmoet is: "begin je je reis of eindig je hem?" hieruit kun je opmaken dat iedereen zoiets heeft van: Nou, Christchurch, daar ga je voor je lol niet heen. Het vliegveld is de reden waarom de meeste mensen hier overnachten. Of, zoals ik eerder, Christchurch als tussenstop tussen twee plaatsen gebruiken (ik van Kaikoura naar Greymouth). 
Morgenochtend begint dus de lange reis naar huis. Ik ben in totaal met wachten en al 38 uur onderweg. Maar ik kan gerust zeggen dat dat het allemaal waard is/was/is geweest!!!
Bedankt voor het lezen allemaal, en met name bedankt voor de onwijs lieve, leuke en soms grappige reacties!
Tot snel,
Gijs